امام و یارانش به بلده ای می رسند که..
"شطّ الفرات" است
"نی نوا" است
...
و
"کربلا" ..
در روایتى آمده است که آن حضرت فرمود: ارض کرب و بلأ، سپس فرمود: توقف کنید و کوچ مکنید! اینجا محل خوابیدن شتران ما، و جاى ریختن خون ماست، سوگند به خدا در این جا حریم حرمت ما را مىشکنند و کودکان ما را مىکشند و در همین جا قبور ما زیارت خواهد شد، و جدم رسول خدا به همین تربت وعده داده و در آن تخلف نخواهد شد.
اعوذ بالله من الکرب و البلا
بـ لرزه آمده...