کربلا بود و نبود ِ من و توست
و اگر
راه را گم کردی
برسان قلبت را
به خیام ِ حرم ِ قلب ِ حسین
به حسینیه ی ِ عباس ِ زمان
به تجلی گاه ِ باور و عشق
به نور
به ..
و دلت را باور کن
که اگر عشق ِخدا در دل ِ تو جای نداشت
مادر ِ غم دار ِ حسین..
به حریم  ِ حرمش راه نمیداد تو را..

اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد
و مماتی ممات محمد و آل محمد

حسین ِ دلت را دریاب
مبادا کوفه ی ِ نفْس زمین گیرت کند..
مباد روزی که دیر شود
و نتوانیم خود را از محبان خدا بدانیم..
کاش باورمان می شد

کربلا بود و نبود ِ من و توست
.

ی
ا
ع ل ی