سلام..

گاهی احساس غربت می کنم

بیشتر تو دانشگاه

یا تو اتوبوس

بازار رو که دیگه نگو...

بعضی وقتا که نگاه میکنم می بینم فقط من چادری هستم

احساس می کنم غریبم

با خودم میگم واقعا دیگه کسی نیست که چادر سرش کنه؟

البته بعضی جاها هم هست که دخترای چادری هم رویت میشن ولی چادراشون یا آستین دار (ملی) یا لبنانی و هزار تا اسم دیگه

اصلا نمی فهمم چرا اینجوری شد؟

خدارو شکر می کنم که چادرمو دارم

یادمه راهنمایی بودم

یه روز چادرم با یکی از بچه ها جا به جا شد(اون روزا هنوز بی چادری مد نشده بود)یه چادر روی کمد کلاس بود که پر از گچ بود و به حد بدی کثیف شده بود،نتونستم اونو بپوشم،چادر خودمم نبود

مجبور شدم بدون چادر برم خونه

خیلی وحشتناک بود،خیلی

...

حالا اینایی که بد حجاب هستند و کاملا مشخصه خانواده های دین داری دارند خیلی تعجب منو بر می انگیزانند

انگار عقده خود نمایی دارند..

خیلی وضع بده

کاش یه رسیدگی اساسی می شد

بعضی وقتا حالم بهم می خوره ازشون

و تنها کاری که میتونم انجام بدم نگاه تندیه که بهشون دارم

آخه چی بگم؟

بگم خانوم موهاتونو بپوشونین،گناهه؟

یعنی خودش نمیدونه

یعنی نمیدونه که داره باعث عذاب یه عالمه پسر میشه!!!

و موجب تفریح حیوانی یه عده دیگه؟؟؟

خدایا فقط میتونم از تو کمک بخوام

آخه دیر وقته مسئولینمون خوابند

...

خدایا کمک...